کد مطلب: ۶۹۶۴۷۱
۰۷ مهر ۱۴۰۳ - ۱۳:۲۷

سید! شهادت زیباست، اما تو بمان

این متن را ۱۸ سال قبل (۹ مرداد ۱۳۸۵) نوشته‌ام؛ اما دوباره جانی تازه گرفته است:

به گزارش مجله خبری نگار،موجی ناگهانی سرتاسر لبنان را فرامی‌گیرد؛ مردم می‌خروشند، فوران عاطفه همه را درگیر می‌کند. تلویزیون اسرائیل در گزارشی برای تحقیر، پیکر دو جوان را به نمایش می‌گذارد که در جریان حمله (ترور) در جبل‌الرفیع (جنوب لبنان) کشته شده‌اند. کارگردان برنامه نمی‌داند یکی از این دو جوان غرقه‌به‌خون، «سید هادی» فرزند «سید حسن نصرالله» است. لبنان شوکه می‌شود. کمتر سابقه دارد فرزند یکی از سران احزاب، در خط اول مقاومت به مصاف صهیونیست‌ها برود. اینبار داستان فرق می‌کند. حلقه تکرار می‌شکند. سیل پیام‌های تسلیت به‌سوی نصرالله جاری می‌شود. تأثیر واقعه زیاد است گرچه ذره‌ای حسرت، غم و یا افسردگی در چهره نصرالله مشاهده نمی‌شود. انگار عادی‌ترین خبر زندگی را به دبیرکل داده‌اند. سید حسن باور کرده برای فرزند شهیدش، افتخاری بهتر از این نیست که با عزت و شرف در قبال بذل جان، بهشت را برای خود خریده. از امروز نصرالله هم پدر شهید است. درست مثل بسیاری از پدران لبنان و فلسطین. (سپتامبر ۱۹۹۷)
«سید حسن نصرالله»، این چریک معمم و نه‌چندان معمر، نماد عزت و پایداری جهان اسلام شده است. شخصیت این روحانی شیعی، چنان خواستنی است که امروز تصاویر او بر دیوار بسیاری از خانه‌های دنیا جلوه‌گری می‌کند. محاسنی بلند، سیاه و کمی فرخورده که این روز‌ها کمی بیشتر از جریان طبیعی زمان، سفید شده است، عبایی شکلاتی‌رنگ (و برخی وقت‌ها سیاه‌رنگ)، چفیه‌ای سفید و مشکی، انگشتری عقیق که بر کوچکترین انگشت دست راست سوار شده است و مشت‌های گره کرده و بعضا سلاح به دست، آن مؤلفه‌هایی است که با شنیدن نام «سید حسن نصرالله» در ذهن تداعی می‌شود. صلابت مثال‌زدنی و مشت‌های گره کرده او که گاه‌وبیگاه از پشت تریبون المنار، به مردم لبنان وعده پیروزی الهی می‌دهد، بیش از همه اسرائیل و سران صهیونیست آن را دچار استیصال و یأس کرده است.
اگرچه هنوز یکماه باقی مانده است که نصرالله آغاز ۴۷ سالگی خود را جشن بگیرد (متولد ۳۱ آگوست ۱۹۶۰ م.)، اما خود بهتر از هرکس دیگر می‌داند که در تمام لحظه‌های آینده، شهادت در کمین اوست. در تمام این مدت جوخه‌های ترور اسرائیل کوشیده‌اند به هر نحو و هر طریق ممکن، سید حسن را از سر راه زیاده‌خواهی خود بردارند.
نصرالله در مصاحبه‌ها، خود و یارانش را فرزندان محمد و علی می‌نامد و به اسرائیل هشدار می‌دهد شما با قومی می‌جنگید که ایمانی فراتر و برتر از همه انسان‌های این کره خاکی دارند. مناجات عارفانه و قنوت‌های سید حسن از وی شخصیتی ساخته که هرلحظه عطر و رایحه شهادت می‌دهد. اگرچه شهادت شیرین‌ترین آرزوی عضو عضو حزب‌الله است، اما مظلومین چشم‌انتظار آرزو دارند نصرالله همواره زنده بماند و باز از شبکه‌های جهانی با مشت‌هایی گره کرده پیام بدهد: «به اذن خداوند، پیروز میدان خواهیم بود.»

برچسب ها: سیاست
ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر